Pertemuan dan perpisahan adalah suatu yang biasa. Tak ada yang aneh pun. Cuma kadang-kadang terasa sedih pulak bila mengingatkan kenalan yang amat rapat, tapi terputus hubungan atas sebab yang memang susah nak dielakkan. Selalunya bila nak raya nih la ingatan macam tu datang bertandang. Dan pada masa itu jugaklah tangan saya mula menggatal menaip nama2 diorang - kalau tak dekat google, saya buat kat facebook. Tapi cam biasa la... gagal. :(
Azham Ujang - best friend saya masa tengah belajar kat IPT. Ssya panggil dia Azam. Dia banyak kasi saya moral support especially masa saya tengah kronik giler 'dipulaukan' orang. Dia jugak banyak ajar saya macam2 perkara. Ajar says supaya lebih tough dan lebih bersabar. Kitorang sangat rapat sampai ada orang salah tafsir hubungan kitorang. Disebabkan salah tafsiran tu la kitorang lost contact. Saya ingat lagi, dulu saya selalu cakap. Azam kawan saya yang paling baik. Tapi dia jugakla kawan yang paling hampeh. Hahaha...
Dan Shark pulak - sahabat merangkap abang angkat saya. Sangat baik ngan saya. Dia menjadi pendengar setia saya. Tapi menghilang tak lama lepas saya bagi tau saya nak kawin. Saya cuba gak cari dia. Tapi hilang terus. Satu perkara yang saya tak pernah lupa bila saya tendang shark kat puduraya. Hahaha.. Terkejut beruk mamat tu sebab dia tak sangka saya akan buat camtu kat dia. Tu la... cabar saya lagi. Kan dah kena. Hehehe..
Saya sebenarnya tak tau naper hampir semua kawan2 baik saya yang lelaki kebanyakan hilang macam tu jer. Tapi alhamdulillah kawan2 baik saya yang pompuan masih lagi keep in touch ngan saya. Tak kisahlah kat mana kawan2 baik saya berada, sama ada masih keep in touch ngan saya atau tak... saya doakan korang semua hepi selalu. Saya doakan jugak semoga suatu hari nanti kita akan berjumpa lagi. Insya-Allah... Aminn...
No comments:
Post a Comment