Aku sangat suka jadik wartawan walaupun aku selalu sangat tak mengaku kat orang yang aku nih wartawan. Lebih lapan tahun aku hidup sebagai wartawan. Aku tengok macam2 gelagat orang. Aku terpaksa layan macam2 kerenah orang. Dan kadang2 aku terpaksa jadik cam ‘plastik’ – senyum walaupun hati aku cakap, “Udah2 la senyum. Lenguh dah mulut ngan rahang aku nih hahh!” hahaha... Cam poyo lak bunyinya... :D
Lebih lapan tahun nih jugak aku belajar macam2 benda. Belajar bersyukur dan menginsafi diri, muhasabah dan tabah, berdikari dan macam2 lagi. Aku memang seronok sangat jadik wartawan dan kalau boleh aku tak nak tukar keje. Terlalu banyak pengalaman, suka, duka. Nthlah... banyak sangat yang aku nak tulih. Tapi tak terluah rasanya kat sini. Rasa cam jari-jari aku nih kaku lak nak menaip terus.
Aku tentu akan rindukan semua tu. Aku tentu akan rindukan banyak benda. Aku tentu akan rindukan ‘cikgu2’ aku. Tapi nak buat camana. Hidup kena diteruskan. Dan ini jugak pilihan aku kan? So, nak tak nak kena terima. :D
So, buat aku – all the best! Selamat meninggalkan dunia kewartawanan untuk beralih ke dunia baru... Moga2 ini yang terbaik untuk aku. Aminnn.... J
No comments:
Post a Comment